Η λεγόμενη ...διευθέτηση των ρυθμίσεων που αφορούν τα χρονικά όρια διαθεσιμότητας των προϊόντων - εμπορευμάτων είναι ένα ζήτημα που εμφανίστηκε στο προσκήνιο μαζί με τις διαδικασίες συγκέντρωσης του εμπορικού κεφαλαίου και της δημιουργίας μεγάλων εμπορικών μονάδων. Τώρα, οι επιχειρήσεις θα πωλούν με δική τους ευθύνη όσα ληγμένα έχουν στη διάθεσή τους, ακόμα και κάνοντας προμήθειες από αγορές όπου δεν επιτρέπεται ακόμα η πώληση ειδών που έχουν λήξει. Η μοναδική υποχρέωση που αναλαμβάνουν, πολύ πιθανό και πρόσκαιρα, είναι να ενημερώνουν τους πελάτες τους για το ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα είναι ληγμένα.
Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από τις νέες ρυθμίσεις, ο χρόνος διάθεσης των ληγμένων προϊόντων μπορεί να φτάνει:
- Τη μία εβδομάδα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.
- Τον ένα μήνα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους.
- Τους τρεις μήνες στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.
Ο καθένας καταλαβαίνει ότι με την ενεργοποίηση παρόμοιων ρυθμίσεων
στην πραγματικότητα ακυρώνεται κάθε περιοριστικό μέτρο, κάθε φραγμός που
μπορεί να υπήρχε και να έβαζε κάποια εμπόδια στην ανεξέλεγκτη δράση των
κεφαλαιοκρατών. Με την ενεργοποίηση των διαδικασιών που επιτρέπουν την
πώληση ληγμένων προϊόντων, οι επιχειρηματίες νομιμοποιούνται να προωθούν
ό,τι επικίνδυνο και κάθε σαβούρα στην αγορά, πράγμα που πολύ σύντομα
είναι δυνατόν να οδηγήσει σε αλλεπάλληλα προβλήματα στο πεδίο της
δημόσιας υγείας.
Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Δευ, 26/08/2013 - 20:19
