Αλληλεγγύη στην Εργατική Τάξη και το λαό της Συρίας: ΠΑΜΕ - ΜΑΣ- ΟΓΕ: Καταγγέλλουν την προετοιμασία της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία

Τις προετοιμασίες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης καταγγέλλουν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Συγκεκριμένα η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, καλεί τα συνδικάτα να απαιτήσουν από την Ελληνική Κυβέρνηση:

• Να κλείσει τώρα η βάση της  Σούδας.
  
  
• Να μη δοθεί καμία διευκόλυνση στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και τους συμμάχους τους σε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση κατά της Συρίας ή άλλης χώρας στην περιοχή. Να μη διατεθούν στους ιμπεριαλιστές οι στρατιωτικές υποδομές που βρίσκονται στη χώρα μας (όπως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Καλαμάτας).
  
  
• Να μη συμμετέχουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στον νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
  
  
• Να σταματήσει κάθε στρατιωτική  συνεργασία με το Ισραήλ

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει τη στρατιωτική προετοιμασία των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Τουρκίας και των εμίρηδων του Περσικού Κόλπου για εισβολή στη Συρία.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι η Συρία είναι εμπόδιο στα σχέδια των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών για τη Νέα Μέση Ανατολή, δηλαδή τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής, ειδικά σήμερα στο φόντο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.

Η στρατιωτική  επίθεση κατά της Συρίας απειλεί να «πνίξει στο αίμα» τους λαούς της Μέσης Ανατολής και συνολικά της Ανατολικής Μεσογείου.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας είναι ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στη συμμετοχή της χώρας μας σ’ αυτόν.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην εργατική τάξη και το λαό της Συρίας.

Ο λαός της χώρας μας έχει αδελφικούς δεσμούς με τον λαό της Συρίας.

Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να απαιτήσουν από την Ελληνική Κυβέρνηση:

• Να κλείσει τώρα η βάση της  Σούδας.
  
  
• Να μη δοθεί καμία διευκόλυνση στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και τους συμμάχους τους σε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση κατά της Συρίας ή άλλης χώρας στην περιοχή. Να μην διατεθούν στους ιμπεριαλιστές οι στρατιωτικές υποδομές που βρίσκονται στη χώρα μας (όπως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Καλαμάτας).
  
  
• Να μην συμμετέχουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στον νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
  
  
• Να σταματήσει κάθε στρατιωτική  συνεργασία με το Ισραήλ».

Το ΜΑΣ

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών καταγγέλλει την προετοιμαζόμενη επέμβαση ενάντια στη Συρία από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Η ανακοίνωση αναφέρει αναλυτικά:

«Ξεσηκωμός ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία!

Η κατηγορία για χρήση χημικών όπλων από το συριακό στρατό είναι η πρόφαση για να μπει μπροστά η μηχανή του πολέμου. Τα κατασκευασμένα στοιχεία και οι προβοκάτσιες ήταν πάντα το πρόσχημα κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης, όπως πριν 10 χρόνια στο Ιράκ, όπως και σε άλλες χώρες.

Οι ιμπεριαλιστές έχουν βάλει στο μάτι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής, τους δρόμους μεταφοράς της ενέργειας. Γι’ αυτό ζεσταίνουν τις μηχανές του πολέμου και όχι από «ανθρωπιστικό ενδιαφέρον».

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ευθύνη που διαθέτει τη βάση της Σούδας, που στηρίζει και συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Μπλέκει τον ελληνικό λαό σε μεγάλες περιπέτειες αφού η επέμβαση αυτή δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για μια γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή και βάζει σε κίνδυνο όλους τους λαούς της περιοχής.

Καλούμε τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους να καταδικάσουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση και κάθε εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτή. Καλούμε κάθε φοιτητή και σπουδαστή να σταθεί αλληλέγγυος στον λαό της Συρίας και να απαιτήσει:

• Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας.

• Να μη διατεθούν υποδομές (όπως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Καλαμάτας) που βρίσκονται στη χώρα μας, ούτε και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στον νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

• Να μη δοθεί καμία διευκόλυνση στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και τους συμμάχους τους σε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση κατά της Συρίας ή άλλης χώρας στην περιοχή.

• Να σταματήσει κάθε στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ.

 Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!»

Η ΟΓΕ

Την σχεδιαζόμενη επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη Συρία καταγγέλλει η ΟΓΕ.

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της: «Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας καταδικάζει τα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων ενάντια στη Συρία. Το ενδιαφέρον για το συριακό λαό αυτών που έχουν κυλήσει στο αίμα τους λαούς είναι πέρα για πέρα κάλπικο. Η χρήση χημικών όπλων δήθεν από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις, είναι απλά το πρόσχημα για τον πόλεμο που ετοιμάζεται, για την επέμβαση με την οποία οι ιμπεριαλιστές θέλουν να βάλουν στο χέρι πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους μεταφοράς τους, να ανταπεξέλθουν στην όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ τους που οδηγεί η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να δηλώσει παρούσα στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα και να αναλάβει για μια ακόμα φορά δραστήριο ρόλο, όπως με την παραχώρηση της βάσης της Σούδας ή του στρατιωτικού αεροδρομίου της Καλαμάτας. Η διεκδίκηση αναβαθμισμένου ρόλου από την κυβέρνηση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, σημαίνει βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, συνεπάγεται μεγαλύτερους κινδύνους για εμάς και τα παιδιά μας.

Μπροστά στη στρατιωτική επίθεση που βλέπουμε να προετοιμάζεται με εντατικούς ρυθμούς, ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, η ΟΓΕ καλεί τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να εκφράσουν την καταδίκη και την αντίθεσή τους. Να βροντοφωνάξουν ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και την εμπλοκή της Ελλάδας. Να απαιτήσουν να κλείσει η βάση - ορμητήριο της Σούδας, να μη διατεθούν οποιεσδήποτε υποδομές της χώρας ούτε ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις για το νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

Πηγή: 902.gr 

Δημοσίευση: Τετ, 28/08/2013 - 18:26

Τελευταία Ενημέρωση: Τετ, 28/08/2013 - 18:53

Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης: Όλες οι κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχουν ευθύνες για την επέμβαση στη Συρία

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης καταγγέλλει απερίφραστα τα σχέδια των ΗΠΑ, Γαλλίας, Αγγλίας, Τουρκίας, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους Ισραήλ, Κατάρ και Σαουδική Αραβία να επιτεθούν στην Συρία στην βάση της κατηγορίας για χρήση όπλων μαζικής καταστροφικής από την Συριακή κυβέρνηση.

Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή του:

«Το Παγκόσμιο Κίνημα Ειρήνης και το ΠΣΕ έχουν γνωρίσει αυτή τη βρώμικη τακτική πολλές φορές στο παρελθόν. Οι ιμπεριαλιστές χρησιμοποίησαν τα ίδια ψευδή προσχήματα στη Γιουγκοσλαβία το 1999, αργότερα στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, και μετά στην Λιβύη το 2011. Οι στόχοι πάντα σχετίζονταν με τον έλεγχο σφαιρών επιρροής και ενεργειακών πηγών, την βίαιη αλλαγή καθεστώτων και την εγκατάσταση πρόθυμων και "φιλικών" κυβερνήσεων στην θέση τους.

Το ΠΣΕ εξέφρασε πολλές φορές τις θέσεις αρχής του για το δικαίωμα κάθε λαού να καθορίζει το μέλλον του ελεύθερα και δημοκρατικά όσο και τον δρόμο ανάπτυξης του και αυτό ισχύει με το παραπάνω και για την Συρία που αποτελεί εδώ και καιρό στόχο για ντόπιες αντιδραστικές φονταμενταλιστικές δυνάμεις, χέρι-χέρι με μισθοφορικές ομάδες από όλη την περιοχή, που χρηματοδοτούνται, εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται από το ΝΑΤΟ και τους τοπικούς του συμμάχους από τον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή.

 

Οι ιμπεριαλιστές σχεδίαζαν την κλιμάκωση αυτή εδώ και πολύ καιρό, χρησιμοποιώντας την Τουρκία ως εφαλτήριο για την προετοιμασία και διείσδυση ένοπλων ομάδων, ενώ εγκατέστησε ΝΑΤΟϊκούς πυραύλους Patriot στα Τούρκο-Συριακά σύνορα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έπαιξε και αυτή το ρόλο της με πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Συρίας σε πλήρη συντονισμό με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ οι οποίοι κυνικά συζητούν εδώ και καιρό το ενδεχόμενο ανοιχτής επίθεσης στην Συρία και στο Ιράν μελλοντικά.

Το τωρινό πρόσχημα ότι η Συρία χρησιμοποίησε χημικά όπλα είναι όσο ψευδές ήταν και οι αντίστοιχες κατηγορίες στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία. Οι φιλειρηνικές δυνάμεις έχουν συνηθίσει πλέον στον μηχανισμό της προβοκάτσιας, των κατασκευασμένων ψευδών. Στόχοι των ιμπεριαλιστών και των Μέσων Ενημέρωσης που ελέγχουν είναι η παραπλάνηση και υποταγή των λαών και η υλοποίηση των σχεδίων για την "Νέα Μέση Ανατολή" για έλεγχο της πλουσιότερης σε ενεργειακές πηγές περιοχής. Η αυξανόμενη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών στην περιοχή συμβαδίζει παράλληλα με την επίθεση τους στα δικαιώματα των λαών, απέναντι στο κυρίαρχο δικαίωμα της μη ανάμειξης στα εσωτερικά της κάθε χώρας.

Όλες οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχουν ευθύνη αυτή την στιγμή μπροστά στο σχεδιαζόμενο έγκλημα  εναντίον του Συριακού λαού.

Το ΠΣΕ καταδικάζει τα σχέδια επίθεσης στην Συρία και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον λαό της Συρίας.

Καλούμε όλα τα μέλη και φίλους του ΠΣΕ σε επαγρύπνηση και σε οργάνωση διαμαρτυριών σε όλες τις χώρες κάτω από τα συνθήματα:

Κάτω τα χέρια από την Συρία- ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ- Αλληλεγγύη με τους λαούς της περιοχής».

Πηγή: 902.gr

Δημοσίευση: Τετ, 28/08/2013 - 16:37 

Ζημιά στην αμυντική ικανότητα

Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για την αμυντική βιομηχανία οδηγούν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων, στη δραστική συρρίκνωση και ιδιωτικοποίησή της, ενώ αποτελούν επικίνδυνη μεθόδευση με σοβαρές επιπτώσεις στην αμυντική ικανότητα της χώρας. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι βασικές αμυντικές βιομηχανίες είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις, προωθώντας τις εισαγωγές οπλικών συστημάτων από μονοπωλιακούς ομίλους και πάντα με γνώμονα τις δεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μ' αυτές τις δεσμεύσεις, όλες οι κυβερνήσεις προχώρησαν σε μια προγραμματισμένη φθορά και εγκατάλειψη των εργοστασίων της αμυντικής βιομηχανίας, που απορρέει και από τη γνωστή απόφαση της ΕΕ για δημιουργία Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας, η οποία με βάση τη συνθήκη 269 και τον Ευρωπαϊκό Αμυντικό Κανονισμό οδηγεί στην παράδοση της αμυντικής βιομηχανίας (επιθετική είναι στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού) στα ιδιωτικά μονοπώλια. Αλλωστε, τα μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας στην ΕΕ, όπως και στις ΗΠΑ και αλλού, αποκομίζουν τεράστια και σίγουρα κέρδη από τους εξοπλισμούς. Τα σχέδια της κυβέρνησης πρέπει να συναντήσουν αποφασιστική αντίδραση τόσο από τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις αυτές, όσο και από το λαό συνολικά. Σε αντίθεση με το σημερινό ρόλο που της επιφυλάσσουν κυβέρνηση - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η αμυντική βιομηχανία διαθέτει σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν πολλαπλά, από την παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού μέχρι την παραγωγή μέσων για ειρηνικές χρήσεις, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, με αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική - λαϊκή εξουσία.

Πηγή: Ριζοσπάστης (Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013 - αριθ. φύλλου: 11635)

Ληγμένα τρόφιμα: Νέα παιχνίδια κέρδους σε βάρος της υγείας του λαού

Σύμφωνα με ενημερωτικό έγγραφο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, από την 1η Σεπτέμβρη στα ράφια των σούπερ μάρκετ θα πωλούνται ληγμένα τρόφιμα σε χαμηλότερη τιμή. Απολύτως νόμιμα, δηλαδή, οι πολυεθνικές των τροφίμων θα παρατείνουν τη διάρκεια που βρίσκονται τα εμπορεύματά τους στα ράφια, αυξάνοντας τα κέρδη τους, καθώς θα πουλάνε στο λαό εμπορεύματα που κανονικά θα έπρεπε να στείλουν στα σκουπίδια. Κι ας μη ρίχνουν άλλη στάχτη στα μάτια του λαού οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται για ληγμένα ευαλλοίωτα προϊόντα, αλλά για προϊόντα των οποίων έχει παρέλθει η …προτεινόμενη ημερομηνία κατανάλωσης! Δηλαδή ληγμένα. Όχι Γιάννης, Γιαννάκης.

Από την άλλη, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που μετρούν μέχρι και το τελευταίο σεντ για να βάλουν ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι της οικογένειάς τους, θα βρεθούν μπροστά σε πιο ελκυστικές (συγκριτικά πάντα) τιμές προϊόντων που όμως είναι αμφιβόλου ποιότητας. Ναι μεν διατυπώνονται διαβεβαιώσεις ότι τα τρόφιμα των οποίων η προτεινόμενη ημερομηνία ανάλωσης έχει περάσει δεν είναι αλλοιωμένα ή χαλασμένα. Όμως, ποιός μπορεί να το διασφαλίσει αυτό; Οι αυξημένοι επιστημονικοί έλεγχοι; Τα αυξημένα συντηρητικά και άλλες ουσίες που εμπεριέχονται σε τρόφιμα προκειμένου να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους; Κι αν ισχύει εξ' ορισμού ότι αυτό το χρονικό διάστημα το προϊόν δεν έχει υποστεί κάποια αλλοίωση, τότε ποιός μπορεί να διαβεβαιώσει ότι οι επιχειρήσεις δε θα μπουν στον πειρασμό να παρατείνουν και την αναγραφόμενη ημερομηνία ανάλωσης των προϊόντων, δηλαδή να τους δώσουν ακόμα μεγαλύτερη παραμονή στα ράφια με την υπάρχουσα τιμή και στη συνέχεια, πολύ αργότερα απ’ ότι σήμερα, να τα στείλουν στα «ράφια των ληγμένων»; Γιατί να μη σκεφτεί ένας επιχειρηματίας των τροφίμων ότι αφού το εμπόρευμα μπορεί δια νόμου να πωλείται για π.χ. μια εβδομάδα ακόμα, μπορεί και η αναγραφόμενη ημερομηνία ανάλωσης να μετατεθεί κατά μια εβδομάδα;

Στην οικονομία όπου μόνος «θεός» είναι το μεγαλύτερο κέρδος των επιχειρηματιών, τα παιχνίδια που στήνονται στις πλάτες και σε βάρος του λαού είναι επικίνδυνα ακόμα και για την ίδια τη ζωή του. Εξάλλου, ο λαός έχει πια πείρα από τα πάμπολλα διατροφικά σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας (από το ορυκτέλαιο μέχρι τη διοξίνη και το αλογίσιο κρέας) και είχαν πάντα στόχο την αύξηση του κέρδους των επιχειρήσεων και μόνιμο θύμα την υγεία του λαού και των παιδιών του.

Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Τρί, 27/08/2013 - 17:28

Καταγγελία της ΕΕΔΔΑ για την προετοιμαζόμενη επέμβαση στη Συρία

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) καταγγέλλει την προετοιμαζόμενη επέμβαση ενάντια στη Συρία από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καταγγέλλει την ελληνική κυβέρνηση για την αμέριστη στήριξή της στους σχεδιασμούς αυτούς τόσο με τη χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας όσο και άλλων υποδομών. Σχεδιασμοί που, μάλιστα, απέσπασαν τα συγχαρητήρια της αμερικανικής κυβέρνησης. Καταγγέλλει, επίσης, και τη στάση των ελληνικών κομμάτων εκείνων που, με κάθε πρόσχημα, νομιμοποιούν την επέμβαση αυτή.

Για πάνω από ένα χρόνο οι ιμπεριαλιστές προετοίμασαν το έδαφος για την επέμβαση αυτή και προσπάθησαν να τη δικαιολογήσουν στις συνειδήσεις των λαών. Πρώτα δημιούργησαν σκηνικό έντασης με τους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς. Τώρα, χρησιμοποίησαν την κατηγορία της χρήσης χημικών όπλων από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις βασιζόμενοι σε ατεκμηρίωτες καταγγελίες των ίδιων αντικαθεστωτικών και προκλητικά αγνοώντας την κατηγορηματική διάψευση της συριακής κυβέρνησης αλλά και του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών που μιλά για προβοκάτσια.

Η ΕΕΔΔΑ προειδοποιεί τον ελληνικό λαό ότι η επέμβαση αυτή δημιουργεί τεράστιους κινδύνους μιας γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή και βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο τον συριακό λαό αλλά και τους λαούς ολόκληρης της περιοχής. Ο ελληνικός λαός οφείλει και πρέπει να αντιταχθεί στα σχέδια των ιμπεριαλιστών που για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, να εκμεταλλευτεί πλουτοπαραγωγικές πηγές και δρόμους μεταφοράς δε διστάζει να ξαναμοιράσει τη γη και να χαράξει νέα σύνορα με το αίμα των λαών. Γιατί τα συμφέροντα των λαών είναι διαμετρικά αντίθετα από αυτά των ιμπεριαλιστών.

Πηγή: 902.gr

Δημοσίευση: Τρί, 27/08/2013 - 23:07 

Νέο πρόγραμμα ανακύκλωσης της ανεργίας μέσω «Κοινωφελούς Εργασίας»

Από παλιότερη κινητοποίηση απλήρωτων εργαζομένων
στα 5μηνα προγράμματα

Με προφανή στόχο να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, αλλά και να εμπεδωθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με μισθούς πείνας και στο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε σήμερα Τρίτη ένα νέο πρόγραμμα ανακύκλωσης της ανεργίας με την ολιγόμηνη πρόσληψη 50 χιλιάδων ανέργων σε δήμους για «κοινωφελή εργασία». Την ώρα που χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι οδηγούνται στο δρόμο της διαθεσιμότητας - απόλυσης, η κυβέρνηση εμφανίζει το δημόσιο να προσλαμβάνει προσωρινά για 5 μήνες και με τον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα 50.000 ανέργους.

Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν, τον Οκτώβρη θα ξεκινήσουν οι προσλήψεις 50.000 ανέργων σε δήμους, περιφέρειες ή άλλες δημόσιες υπηρεσίες με 5μηνες συμβάσεις, Η αμοιβή όσων προσληφθούν θα είναι 490 ευρώ για τους άνω των 25 ετών και 427 ευρώ για τους κάτω των 25 ετών. Παράλληλα, το πρόγραμμα προβλέπει ασφαλιστική κάλυψη του ανέργου ίση με τον καθαρό κατώτερο μισθό. Επιπλέον, οι υπηρεσίες στις οποίες θα εργάζονται δε θα καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές αφού το σύνολό τους θα καταβληθεί από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τα λεφτά των ίδιων των εργαζομένων.

Η διαδικασία υποβολής αιτήσεων και επιλογής των ανέργων περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

• Η υπηρεσία ή ο οργανισμός, που ζητά προσωπικό, υποβάλλει αναλυτικά τις θέσεις και τις ειδικότητες που έχει ανάγκη στον ΟΑΕΔ.
  
  
• Δημοσιεύεται η σχετική πρόσκληση και οι άνεργοι υποβάλλουν αίτηση επιλέγοντας μέχρι τρεις φορείς πού θέλουν να απασχοληθούν.
  
  
• Ο ΟΑΕΔ επιλέγει τους ανέργους με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια, ενώ αναλαμβάνει την καταβολή της μισθοδοσίας τους και την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών.
  
  
• Οι άνεργοι μετά την επιλογή τους θα υποβάλουν τα δικαιολογητικά με βάση τα οποία επιλέχθηκαν στους φορείς ή στην υπηρεσία που θα προσληφθούν.
  

Τα κριτήρια επιλογής και κατάταξης των ανέργων ορίζονται ως εξής:

• Το διάστημα της συνεχόμενης εγγεγραμμένης ανεργίας, μέχρι 3 χρόνια.
  
  
• Το χρονικό διάστημα συνεχόμενης εγγεγραμμένης ανεργίας του ή της συζύγου με ανώτατο όριο επίσης τα 3 χρόνια.
  
  
• Ο αριθμός ανήλικων τέκνων.
  
  
• Το ετήσιο εισόδημα (ατομικό ή οικογενειακό).
  

Ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, ισχυρίστηκε ότι το πρόγραμμα θα υποστηρίξει αποτελεσματικά τους ανέργους και, παράλληλα, θα ενισχύσει την ποιότητα και θα διευρύνει το εύρος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών από τις δημόσιες υπηρεσίες και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Μιχελάκης, έσπευσε να δηλώσει ότι το πρόγραμμα «δίνει μια βαθιά ανάσα σε 50.000 οικογένειες που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο. Στηρίζει ταυτόχρονα κοινωφελείς δραστηριότητες των Δήμων».

Από την πλευρά του ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης προανήγγειλε τη συνέχιση αντίστοιχων προγραμμάτων, επιβεβαιώνοντας την πρόθεση της κυβέρνησης να εδραιώσει τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας.

Ανακυκλώνουν την ανεργία, χτυπούν τις Συμβάσεις

Στην πράξη το πρόγραμμα αυτό με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας δημιουργεί μια ακόμα στρατιά δεκάδων χιλιάδων πολύ φθηνών εργαζομένων χωρίς δικαιώματα. Χτυπά ευθέως τα δικαιώματα που απορρέουν από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Έτσι, ένας επιστήμονας ή ένας ειδικευμένος εργαζόμενος με μια προϋπηρεσία μερικών ετών ο οποίος έμεινε άνεργος, καλείται να εργαστεί με τον κατώτατο μισθό, ο οποίος αντιστοιχεί στον ανειδίκευτο εργάτη που πιάνει δουλειά για πρώτη φορά.

Μισθοί πείνας κι αυτοί... με ερωτηματικό

Η κυβερνητική αυτή φιέστα έρχεται τη στιγμή που πληθαίνουν οι καταγγελίες ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα στην Αττική, αλλά και πολλές άλλες περιοχές της χώρας είναι απλήρωτοι για πολλούς μήνες, ακόμη και σε περιπτώσεις που τα προγράμματα έχουν ολοκληρωθεί.

Πηγή: 902.gr

Δημοσίευση: Τρί, 27/08/2013 - 15:36

Από 1η Σεπτέμβρη νόμιμη η πώληση «ληγμένων» προϊόντων

Αρχίζει από την ερχόμενη Δευτέρα η εφαρμογή της διάταξης του νέου αγορανομικού κώδικα, με βάση τον οποίο επιτρέπεται πλέον η πώληση ληγμένων προϊόντων στα καταστήματα της χώρας. Έχοντας ως πάγιο επιχείρημα την «άρση των εμποδίων στη λειτουργία των επιχειρήσεων» και τη «διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας» και προβάλλοντας το μέγα ψεύδος της ...«προστασίας του καταναλωτή», η συγκυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση αξιώσεων στρατηγικής σημασίας του κεφαλαίου, μεταξύ των οποίων και τη δυνατότητα των επιχειρηματιών να μπορούν να πωλούν προϊόντα που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να πεταχτούν στα σκουπίδια.

Η λεγόμενη ...διευθέτηση των ρυθμίσεων που αφορούν τα χρονικά όρια διαθεσιμότητας των προϊόντων - εμπορευμάτων είναι ένα ζήτημα που εμφανίστηκε στο προσκήνιο μαζί με τις διαδικασίες συγκέντρωσης του εμπορικού κεφαλαίου και της δημιουργίας μεγάλων εμπορικών μονάδων. Τώρα, οι επιχειρήσεις θα πωλούν με δική τους ευθύνη όσα ληγμένα έχουν στη διάθεσή τους, ακόμα και κάνοντας προμήθειες από αγορές όπου δεν επιτρέπεται ακόμα η πώληση ειδών που έχουν λήξει. Η μοναδική υποχρέωση που αναλαμβάνουν, πολύ πιθανό και πρόσκαιρα, είναι να ενημερώνουν τους πελάτες τους για το ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα είναι ληγμένα.

Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από τις νέες ρυθμίσεις, ο χρόνος διάθεσης των ληγμένων προϊόντων μπορεί να φτάνει:

• Τη μία εβδομάδα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

• Τον ένα μήνα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους.

• Τους τρεις μήνες στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι με την ενεργοποίηση παρόμοιων ρυθμίσεων στην πραγματικότητα ακυρώνεται κάθε περιοριστικό μέτρο, κάθε φραγμός που μπορεί να υπήρχε και να έβαζε κάποια εμπόδια στην ανεξέλεγκτη δράση των κεφαλαιοκρατών. Με την ενεργοποίηση των διαδικασιών που επιτρέπουν την πώληση ληγμένων προϊόντων, οι επιχειρηματίες νομιμοποιούνται να προωθούν ό,τι επικίνδυνο και κάθε σαβούρα στην αγορά, πράγμα που πολύ σύντομα είναι δυνατόν να οδηγήσει σε αλλεπάλληλα προβλήματα στο πεδίο της δημόσιας υγείας.

Πηγή: 902.gr

Δημοσίευση: Δευ, 26/08/2013 - 20:19 

Επικυρώθηκαν οι αποφάσεις για την κινητικότητα 12.500 υπαλλήλων ως τα τέλη Σεπτέμβρη

Τις τελικές αποφάσεις προκειμένου να τεθούν σε κινητικότητα 12.500 δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη επικύρωσε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπως δήλωσε μετά τη συνεδρίασή του ο αρμόδιος υπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Εξερχόμενος της συνεδρίασης, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης σημείωσε ότι «η κινητικότητα δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση της χώρας μας έναντι των πιστωτών, αλλά είναι και ένα θετικό εργαλείο, που, τελικά, θα οδηγήσει στην καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα». Αυτό που δεν είπε βέβαια είναι ότι η «καλύτερη αξιοποίηση» σημαίνει τη μεγαλύτερη προσαρμογή του δημοσίου στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις συνολικά στο λαό.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μέχρι σήμερα αναμενόταν να έχουν υπογραφεί οι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, προκειμένου να καταργηθούν οι οργανικές θέσεις ανά υπουργείο και φορέα.

Όπως έγινε γνωστό, ήδη έχουν τεθεί στον προθάλαμο της απόλυσης 4.401 υπάλληλοι από τον περασμένο Ιούλη. Από αυτούς, οι 2.114 είναι εκπαιδευτικοί, οι 2.234 είναι σχολικοί φύλακες και οι 53 είναι υπάλληλοι του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 12.500 εργαζομένων που έχει σαν στόχο η κυβέρνηση να θέσει σε διαθεσιμότητα ως τα τέλη του Σεπτέμβρη του 2013, όπως έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και τρόικα, σειρά θα έχουν 3.500 δημοτικοί αστυνομικοί και περίπου 4.600 υπάλληλοι από διάφορα υπουργεία, όπως Οικονομικών, Μεταφορών, Δημόσιας Τάξης, Εθνικής Άμυνας, Δικαιοσύνης, Ναυτιλίας και Υγείας.

Η κυβέρνηση, μετά και από αυτό το βήμα, θα αναζητήσει τους υπόλοιπους «μελλοντικούς» ανέργους, καθώς άλλοι 12.500 υπάλληλοι θα δουν την πόρτα της εξόδου ως το τέλος του 2013, μέχρι και να βρεθεί άλλη θέση (όπως άλλωστε έχει πει και ο ίδιος ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης) στο Δημόσιο.

Όσο και αν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η διαθεσιμότητα - κινητικότητα δεν σημαίνει και απόλυση, ο δρόμος ανοίγει και εκτός αυτού, το σίγουρο είναι ότι θα χτυπηθούν υπηρεσίες απαραίτητες για το λαϊκό κόσμο, ενώ μέσα από τη διάλυση και απαξίωση τους στρώνεται το έδαφος ώστε το κεφάλαιο να μπει σε πολλούς τομείς, κάτι που θα σημαίνει για όλους τους εργαζόμενους την περαιτέρω μετατροπή σειράς υπηρεσιών σε ακριβοπληρωμένα εμπορεύματα.

Πηγή: 902.gr

Δημοσίευση: Δευ, 26/08/2013 - 13:54

Τελευταία Ενημέρωση: Δευ, 26/08/2013 - 13:54

Κοντράρονται για το χρέος επειδή τους ζορίζει η κρίση

Είτε με νέο «κούρεμα», είτε με τρίτο δάνειο,
ο λογαριασμός για τη διαχείριση της κρίσης
θα καταλήξει ξανά στο λαό

Μονοπώλησε σχεδόν την επικαιρότητα η συζήτηση για ένα νέο «κούρεμα» του χρέους ή ένα τρίτο δάνειο στην Ελλάδα, τη βδομάδα που πέρασε. Την όλη συζήτηση τροφοδότησαν με δηλώσεις τους αξιωματούχοι της Ευρωζώνης και κυβερνητικά στελέχη της Γερμανίας, που βρίσκεται στην τελική ευθεία για τις εκλογές στις 22 Σεπτέμβρη. Τι κρύβεται πίσω από τις διαφωνίες και τα σενάρια που εξετάζουν για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού», από την άνοιξη του 2014 μέχρι και το 2016;

 

Μια πρώτη απάντηση είναι η κρίση που επιμένει και τα ζόρια της αστικής τάξης να τη διαχειριστεί. Ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα ήθελαν τα φιλομονοπωλιακά τους μέτρα να είχαν πιάσει τόπο και η κρίση στις οικονομίες τους να είχε αντιστραφεί. Η πραγματικότητα, όμως, δεν συμμερίζεται το κλίμα που πάνε να καλλιεργήσουν τις τελευταίες μέρες, με προβλέψεις για «φως στο τούνελ», επειδή η Ευρωζώνη κατέγραψε ανάπτυξη 0,3% το πρώτο επτάμηνο του 2013, έστω κι αν αυτό έγινε μετά από 18 μήνες συνεχούς συρρίκνωσης του ΑΕΠ.

Ούτε βέβαια σηματοδοτεί την έξοδο από την κρίση το γεγονός ότι η Γερμανία, που θεωρείται «ατμομηχανή» της Ευρωζώνης, κατέγραψε αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,7% το δεύτερο τρίμηνο του 2013. Στην πλειοψηφία τους, τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης σχοινοβατούν ανάμεσα στην κρίση και την αναιμική αύξηση του ΑΕΠ. Χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος είναι κυριολεκτικά βυθισμένες στην κρίση, ενώ οι προοπτικές ανάπτυξης για τις υπόλοιπες λεγόμενες «χώρες του Νότου» είναι υποτονικές.

Ακόμα πιο πέρα: Ολοι στην Ευρωζώνη ξέρουν ότι ακόμα κι αν σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη σε όλα τα κράτη - μέλη, οι ρυθμοί της θα είναι αναιμικοί. Οι συνέπειες από την παρατεταμένη και βαθιά κρίση των τελευταίων χρόνων (ανεργία, καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, αύξηση του χρέους και των ελλειμμάτων, φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού) δεν πρόκειται να αναστραφούν ούτε σε δέκα χρόνια, όπως προέβλεψε η Γερμανίδα καγκελάριος. Αρα, τα ζόρια στη διαχείριση δεν τελειώνουν με το πέρασμα της Ευρωζώνης σε ανάπτυξη. Ούτε βέβαια τελειώνουν μαζί με την κρίση τα διάφορα σενάρια για το μέλλον της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Ενας ακόμα παράγοντας που τους δυσκολεύει στη διαχείριση είναι ο ανταγωνισμός που οξύνεται με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Οι ανακατατάξεις την περίοδο της κρίσης δημιούργησαν νέα δεδομένα. Η Κίνα εκθρόνισε τη Γερμανία από την πρώτη θέση των εξαγωγών παγκόσμια. Οι λεγόμενες «αναπτυσσόμενες» οικονομίες, όσο κι αν καταγράφουν τώρα σημάδια κόπωσης, ενίσχυσαν τη μεταξύ τους συνεργασία, όπως για παράδειγμα οι BRICS. Η ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων ενέργειας σε περιοχές με μεγάλη γεωπολιτική σημασία συνιστά παράγοντα παραπέρα έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η κόντρα ΗΠΑ - Γερμανίας ξεπερνά κατά πολύ τη διαφωνία τους για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Κάτω από προϋποθέσεις, μπορεί να αποδειχτεί καταλύτης στην αναδιάταξη των συμμαχιών σε χώρες της ΕΕ, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τη Μ. Βρετανία και την Ελλάδα. Το λοξοκοίταγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς τις ΗΠΑ και οι ύμνοι της κυβέρνησης Σαμαρά στον αναπροσανατολισμό των ελληνοαμερικανικών σχέσεων δεν είναι τυχαία γεγονότα στη σημερινή συγκυρία.

Το πρόβλημά τους είναι μεγαλύτερο

 

Μέσα α' αυτό το περιβάλλον κλιμακώνεται η συζήτηση για τη διαχείριση του κρατικού χρέους στην Ελλάδα, είτε με αναδιάρθρωση, είτε με νέο «κούρεμα», είτε με νέο δάνειο, για την αποπληρωμή των δανείων που έχει ήδη πάρει η Ελλάδα από την τρόικα. Στην πραγματικότητα, ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο της μεγαλύτερης καταστροφής κεφαλαίου, που είναι αναγκαία για να ξεπεραστεί η κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη.

Οι αντιθέσεις αυτές εκδηλώνονται ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, σε κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, αλλά και στο εσωτερικό τους, ανάμεσα σε ανταγωνιζόμενες μερίδες της αστικής τάξης, που έχουν διαφορετικά συμφέροντα και ανάλογα διαμορφώνουν τις συμμαχίες τους. Η κυρίαρχη τάση στη Γερμανία είναι ενάντια σε ένα νέο «κούρεμα» του χρέους. Ο λόγος είναι ότι από αυτό θα βγει ζημιωμένη η γερμανική οικονομία, αφού θα χάσει χρήματα που έχει δανείσει στην Ελλάδα, σε περίοδο μάλιστα που η αστική της τάξη προσπαθεί να σταθεροποιήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης.

Στον αντίποδα και προκειμένου να μην πληγεί άμεσα από την καταστροφή επιπλέον κεφαλαίου με νέο «κούρεμα», η Γερμανία προτείνει την αναδιάρθρωση του ελληνικού κρατικού χρέους, με μείωση των επιτοκίων μέχρι και μηδενισμό, και με παράταση του χρόνου αποπληρωμής στα 50 χρόνια. Με τον τρόπο αυτό, το χρέος καθίσταται βιώσιμο στα χαρτιά, όπως ζητάει το ΔΝΤ, και αναστέλλονται προσωρινά οι αποφάσεις για καταστροφή κεφαλαίου με δραστικά μέτρα.

Βέβαια, το πρόβλημα της Γερμανίας δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, το οικονομικό εκτόπισμα της οποίας είναι ούτως ή άλλως μικρό για την Ευρωζώνη. Αυτό που ανησυχεί περισσότερο (και το λένε), είναι το «κακό» προηγούμενο που δημιουργεί ένα νέο «κούρεμα» στην Ελλάδα για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, που έχουν αντίστοιχα μεγάλο πρόβλημα χρέους. Για παράδειγμα, το χρέος της Ιταλίας άγγιξε τα 2,075 τρισ. ευρώ το α' εξάμηνο του 2013, μεγαλύτερο κατά 86,5 δισ. ευρώ σε σχέση με πέρυσι! Κανείς στην Ευρωζώνη δεν θέλει να σκεφτεί τι θα γίνει αν η ιταλική οικονομία «μπουκώσει» τόσο από την κρίση, ώστε να χρειαστεί και εκεί να «κουρευτεί» το χρέος της.

Εξίσου δύσκολο είναι για τις οικονομίες σε κρίση να ελέγξουν το δημόσιο έλλειμμα, τροφοδοτώντας κι άλλο τα χρέη τους. Αυτή η τάση δεν πρόκειται να αναστραφεί με ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 0,1%, που περιμένει, για παράδειγμα, η Γαλλία, στο τέλος του 2013, έχοντας ήδη πάρει διετή παράταση από την Κομισιόν για να μειώσει το έλλειμμά της στα όρια που προβλέπει η Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Το επόμενο ζήτημα που βάζουν ισχυρές οικονομίες, όπως αυτή της Γερμανίας, είναι ότι η αναδιάρθρωση του χρέους μιας χώρας με «κούρεμα» δίνει «κακό σήμα» στις αγορές του χρήματος και είτε αυξάνει το κόστος του δανεισμού, είτε κλείνει την κάνουλα, δημιουργώντας ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν παρά μόνο με δάνεια, όπως αυτά προς την Ελλάδα. Κάτι τέτοιο, όμως, επίσης δυσκολεύει τη διαχείριση της κρίσης και πλήττει κυρίως τις ισχυρές οικονομίες, όπως της Γερμανίας, που στερούν κονδύλια από την αστική τους τάξη για να χρηματοδοτήσουν με αυξημένο ρίσκο ανταγωνιστικές οικονομίες.

Κανένας συμβιβασμός με τη μισο-ζωή

 

Τι προκύπτει απ' όλα αυτά; Οτι η κόντρα στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, αλλά και ανάμεσα στην Ευρωζώνη και τις ΗΠΑ, έχει για υπόβαθρο την κρίση και τη διαχείρισή της. Η μεν Γερμανία προσπαθεί να διασπείρει όσο γίνεται περισσότερο τη ζημιά από την καταστροφή κεφαλαίου στην Ελλάδα και αλλού. Οι ΗΠΑ, μέσω και του ΔΝΤ, πιέζουν ώστε η γερμανική οικονομία να επωμιστεί μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς που προκαλεί η κρίση, εκτιμώντας (και σωστά) ότι είναι η βασική κερδισμένη από τη διάσωση της Ευρωζώνης, με ελεγχόμενη χρεοκοπία των κρατών - μελών που βρίσκονται σε κρίση.

Πίσω από τη μια ή την άλλη άποψη στοιχίζονται άλλες χώρες ή και μερίδες της αστικής τάξης στο εσωτερικό τους. Οπως γίνεται για παράδειγμα στην Ελλάδα, όπου κερδίζει έδαφος η τάση για «κούρεμα» του χρέους. Αντίστοιχα, στη Γερμανία, υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου που θέλουν το «κούρεμα» για να σιγουρέψουν το ευρώ, και άλλες που ζητάνε δραστικά μέτρα, όπως η αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ενδεχόμενα και τη μετεξέλιξή της σε πολλών ταχυτήτων, προκειμένου να απαλλαχθεί η Γερμανία από την «υποχρέωση» να διακινδυνεύει κεφάλαια για τη σωτηρία της ζώνης του ευρώ, με τη μορφή που έχει σήμερα.

Στην Ελλάδα, χαρακτηριστική είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φτάνει να καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι αποδέχεται σιωπηρά ένα νέο δάνειο, αντί να διεκδικήσει «κούρεμα» του χρέους, κρύβοντας ότι και οι δύο τρόποι διαχείρισης του κρατικού χρέους απαντούν σε συμφέροντα ξένα προς το λαό και προϋποθέτουν νέα μέτρα σε βάρος του. Αλλωστε, και εκείνοι που ζητάνε «κούρεμα», όπως οι ΗΠΑ και το ΔΝΤ, και εκείνοι που λένε αναδιάρθρωση του χρέους και αναχρηματοδότηση με νέο δάνειο, θεωρούν δεδομένο ότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Ελλάδα θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει την επιβολή των φιλομονοπωλιακών αναδιαρθρώσεων.

Η όλη συζήτηση θα ενταθεί μετά τις γερμανικές εκλογές και όσο πλησιάζει η άνοιξη του 2014, οπότε υπολογίζουν ότι θα αρχίσει να εμφανίζεται το λεγόμενο «χρηματοδοτικό κενό». Τίποτα δεν αλλάζει για το λαό αν έως τότε οι δείκτες της καπιταλιστικής τους οικονομίας εμφανίσουν βελτίωση. Η έξοδος από την κρίση, η διατήρηση ακόμα και των αναιμικών ρυθμών ανάπτυξης και προπάντων η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων προϋποθέτουν ο ίδιος να δουλεύει σαν είλωτας, να μην μπορεί να ικανοποιήσει ακόμα και ζωτικές του ανάγκες.

Με τέτοια ζωή κανείς δεν μπορεί να συμβιβάζεται. Το δίλημμα σήμερα για το λαό είναι «διαχείριση ή ανατροπή» του σάπιου καπιταλισμού και η απάντηση από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων είναι αυτή που δίνει το ΚΚΕ: Λαϊκή συμμαχία, για να εμποδιστούν τα μέτρα, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία. Για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού.

Π.

 

Πηγή: Ριζοσπάστης (Κυριακή 25 Αυγούστου 2013 - αριθ. φύλλου: 11633)

Πρόταη ΕΣΕΕ για μείωση μισθών εμποροϋπαλλήλων: Ψεύτικα επιχειρήματα για να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα

Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), Βασίλης Κορκίδης, άνοιξε το θέμα της νέας μείωσης μισθών των 500.000 και πλέον εμποροϋπαλλήλων. Η πρότασή του είναι να μειωθούν οι μισθοί κατά 13%. Δηλαδή από 863 ευρώ μεικτά που είναι σήμερα να πάνε στα 751 ευρώ μεικτά.

 

Προχωρώντας παραπέρα διατυπώνει τον εκβιασμό ότι αν οι εργαζόμενοι δε δεχτούν από μόνοι τους αυτήν τη μείωση, τότε μετά τη λήξη της μετενέργειας, θα ακολουθήσουν ατομικές συμβάσεις, οπότε οι μειώσεις θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Ο εκβιασμός στηρίζεται στο γεγονός ότι η κλαδική σύμβαση έληξε στις 31 Ιουλίου και η μετενέργεια, που διαρκεί τρεις μήνες, ισχύει μέχρι τις 31 Οκτωβρίου. Μετά τη λήξη της ανοίγει ο δρόμος για υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ απειλεί τους εργαζόμενους ότι αν δεν αποδεχθούν τη μείωση που προτείνει μέσω υπογραφής κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, τότε ο μισθός τους θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, μέσω ατομικών συμβάσεων.

Ομως ακόμα κι αν υπογραφεί νέα κλαδική συλλογική σύμβαση δε σημαίνει ότι οι μειώσεις δεν θα είναι μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει καθώς -όπως ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ παραδέχεται σε επιστολή του προς τα μέλη της ΕΣΕΕ- έχει καταργηθεί η «"επεκτασιμότητα" των κλαδικών συμβάσεων που σημαίνει ότι η σύμβαση δεν μπορεί να επεκταθεί αυτόματα σε όλο τον κλάδο, (...) αλλά ισχύει μόνο γι' αυτούς που την υπογράφουν.» Δηλαδή όσοι εργοδότες θέλουν μπορούν να φύγουν από την ΕΣΕΕ, να εξαιρεθούν, έτσι, από όσα ορίζει η κλαδική σύμβαση και να πάνε σε ατομικές συμβάσεις.

Πέρα από τον εκβιασμό, η επιχειρηματολογία που συνοδεύει την πρόταση μείωσης των μισθών είναι ενδεικτική του ρόλου της ηγεσία της ΕΣΕΕ. «Να δούμε τι μισθούς αντέχουμε να πληρώνουμε - σημειώνει ο Κορκίδης στην επιστολή του - αντί να υπογράφουμε συμβάσεις πάνω από τις δυνάμεις μας και ως αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σήμερα στη δύσκολη θέση να χρωστάμε 2-3 μηνών μισθούς και πολλών μηνών εισφορές στο ΙΚΑ». Ενώ στην εφημερίδα «Ημερησία» είχε δηλώσει: «Τα δεδομένα της αγοράς και η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εμπορικές επιχειρήσεις επιβάλλουν την αναζήτηση μιας νέας κλαδικής συμφωνίας για μείωση των μισθών».

Είναι σαφές ότι ο Κορκίδης επιχειρεί να εμφανίσει τη μείωση των μισθών ως μέσο που τάχα θα εμποδίσει το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων. Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι οι μικροί ΕΒΕ βιώνουν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που ο ίδιος θέλει να παρουσιάσει. Γι' αυτό, στην επιστολή του ελίσσεται λέγοντας: «Το μισθολογικό κόστος δεν είναι η κύρια αιτία για τα προβλήματά μας». Ωστόσο, συνεχίζει ανάγοντας σε κύριο πρόβλημα το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» (!) το οποίο «πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στο 33% του συνολικού εργατικού κόστους. (...) Επιτέλους, για πρώτη φορά συζητείται σοβαρά από την διοίκηση του ΙΚΑ το πάγιο αίτημα της ΕΣΕΕ για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στους συνεπείς εργοδότες κατά 3,9%.»

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η εκτίμηση της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων (ΠΑΣΕΒΕ) ότι η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ δεν εκφράζουν τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων. Οι θέσεις τους εκφράζουν τα συμφέροντα ενός πολύ μικρού ανώτερου στρώματος των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων που συνδέουν την ύπαρξη και την εξέλιξή τους με το μεγάλο κεφάλαιο. Αναφορικά με την κρίση, θεωρούν ότι το ξεπέρασμά της θα έρθει μέσα από τη διατήρηση και την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Γι' αυτό είναι μέρος του προβλήματος, γι' αυτούς τους λόγους σέρνονται στους διάφορους «κοινωνικούς διαλόγους» που το μόνο αποτέλεσμά τους είναι να μπει και η υπογραφή των αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματοβιοτεχνών στα μέτρα που σφαγιάζουν τους μικρούς ΕΒΕ.

Μονόδρομος η συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση

 

Αυτό που αποκρύπτει ο Κορκίδης είναι ότι το πρόβλημα των μικρών ΕΒΕ δεν είναι ούτε οι μισθοί, ούτε οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Η διαρκής επίθεση στους μισθούς, στα μεροκάματα και τις συντάξεις, η συνεχής φορολεηλασία και η με κάθε τρόπο αφαίμαξη των εισοδημάτων των εργατικών οικογενειών οδηγούν στην παραπέρα μείωση της κατανάλωσης και στο κλείσιμο χιλιάδων μαγαζιών και βιοτεχνιών. Η αιτία για την κατάσταση των μικρών ΕΒΕ είναι η γιγάντωση των μονοπωλίων, που είναι αντικειμενική εξέλιξη στον καπιταλισμό, τα οποία έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε κάθε τμήμα της αγοράς, έχουν εισβάλει σε κάθε πτυχή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Ιδιαίτερα με την οικονομική κρίση επιχειρείται ένα, μεγάλης κλίμακας, ξεκαθάρισμα της αγοράς από τις μικροεπιχειρήσεις οι οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα μονοπώλια. Τι τύχη μπορεί να έχει ένας μικρός μαγαζάτορας απέναντι στα σούπερ μάρκετ και τα πολυκαταστήματα; Πολλοί αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ βιώνουν πλέον τη φτώχεια και την ανεργία, ενώ ένα ακόμα ενεργό κομμάτι τους βρίσκεται στα πρόθυρα.

Στην πράξη, παλεύουν για ένα μεροκάματο, μερικές φορές μεγαλύτερο από το μισθό των εργαζομένων, το οποίο έτσι κι αλλιώς συρρικνώνεται με γοργούς ρυθμούς και οι πολιτικές που εφαρμόζονται θα αφήσουν πίσω τους πολλούς ΕΒΕ κατεστραμμένους.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η λύση για τον μικρό ΕΒΕ δεν είναι η στρατηγική και οι προτάσεις της ΕΣΕΕ. Είναι αυταπάτη ότι οι μικροί ΕΒΕ μπορούν να επιβιώσουν σε βάρος των εργαζομένων. Αντίθετα και οι δύο αντιμετωπίζουν προβλήματα με κοινή αιτία και κοινό εχθρό. Το κεφάλαιο, τα όργανά του και τις κυβερνήσεις του. Τον ίδιο εχθρό έχουν οι φτωχοί αγρότες που ξέρουν πια τι σημαίνει ευρωμονόδρομος, βιώνουν την καταστροφή της μικρής παραγωγής και το ξεκλήρισμα. Αυτό αποτελεί την αντικειμενική βάση πάνω στην οποία μπορεί και πρέπει να κτιστεί η συμμαχία εργατών, μικρών ΕΒΕ και αγροτών μαζί με τις γυναίκες και τη νεολαία που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα. Σε αυτήν την κατεύθυνση ΠΑΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και την ΟΓΕ, με βάση το κοινό πλαίσιο πάλης με αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό που έχουν συνδιαμορφώσει, έχουν αναπτύξει μια σειρά πρωτοβουλίες και κοινούς αγώνες βάζοντας τη βάση της κοινωνικής συμμαχίας που παλεύει ενάντια στις πολιτικές των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ, της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, για μια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος του λαού χωρίς καπιταλιστές, για τη λαϊκή εξουσία.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

 

Πηγή: Ριζοσπάστης (Κυριακή 25 Αυγούστου 2013 - αριθ. φύλλου: 11633)

Κυβέρνηση: Απαλλάσσει τους εργοδότες συντρίβει την Κοινωνική Ασφάλιση: Αγωνιστικό συναγερμό σημαίνει το ΠΑΜΕ

Οι πρόσφατες δηλώσεις του διοικητή του ΙΚΑ, Ρ. Σπυρόπουλου, για εκ νέου μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, η οποία μάλιστα είναι και ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους. Μάλιστα η απόφαση αυτή, για επιπλέον μείωση κατά 3,9 μονάδες των «εργοδοτικών» εισφορών μέσα στο 2014, που μαζί με την προηγούμενη κατά 1,1 μονάδα πέρυσι, θα αφαιρεί απο το ΙΚΑ σε ετήσια βάση 1,3 δισ. ευρώ, ποσό που προστίθεται στα κέρδη των επιχειρήσεων, γίνεται σε μια περίοδο που τα έσοδα του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας καταρρέουν, οδηγώντας τον σε οικονομική ασφυξία. Και καταρρέουν γιατί, μαζί με την αυξανόμενη εισφοροδιαφυγή που αγγίζει πλέον το 40%, η ανεργία συνεχίζει και αυτή να αυξάνεται, ενώ οι καπιταλιστές συνεχίζουν απτόητοι τις περικοπές στους μισθούς. Και όμως, μέσα σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση σχεδιάζει και νέα μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τα Ταμεία το 2014, περικόπτοντας τη χρηματοδότηση του υπουργείου Εργασίας κατά 1,5 δισ. ευρώ (απο τα 13,670 δισ. ευρώ φέτος στα 12,160 δισ. ευρώ το επόμενο έτος).

Προετοιμάζουν νέο σφαγείο

Εκ πρώτης όψεως, η προώθηση αυτής της πολιτικής φαίνεται αντιφατική, αφού τη στιγμή που η οικονομική κατάσταση του ΙΚΑ είναι κρίσιμη, θα περίμενε κανένας η κυβέρνηση όχι μόνο να μην απαλλάσσει τους εργοδότες από τις εισφορές, αλλά να παίρνει μέτρα καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής και ενίσχυσης της κρατικής χρηματοδότησης. Και όμως, η πολιτική αυτή είναι πέρα για πέρα συνεπής, αφού στόχο δεν έχει τη «σωτηρία» των Ταμείων που πολλές φορές επικαλούνται οι κυβερνώντες, αλλά τη σωτηρία του κεφαλαίου και των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Σωτηρία που θα γίνει πάνω στις πλάτες εργαζομένων και συνταξιούχων, πάνω στα συντρίμμια της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Εύστοχα το ΠΑΜΕ, με αφορμή τις δηλώσεις του διοικητή του ΙΚΑ, σημείωνε την προηγούμενη βδομάδα πως όλα αυτά «προετοιμάζουν νέο σφαγείο σε συντάξεις και παροχές, με αφορμή την άσχημη και εκρηκτική κατάσταση των οικονομικών των Ταμείων, που σκόπιμα προκαλούν, απαλλάσσοντας την εργοδοσία και το κράτος της».

Και αυτό δεν είναι απλά μια εκτίμηση. Οι εργαζόμενοι ήδη ένιωσαν στο πετσί τους πού οδηγούν τέτοιες απαλλαγές προς τους εργοδότες. Ετσι, η κατάργηση κατά 1,1 μονάδα των εργοδοτικών εισφορών που αποδίδονταν για την Εργατική Εστία και Εργατική Κατοικία, οδήγησε στην κατάργηση των δύο αυτών Οργανισμών και ταυτόχρονα στον ενταφιασμό των παροχών που μέχρι τώρα έδιναν προς τους δικαιούχους. Γιατί βέβαια η προσωρινή τυπική μεταφορά των δύο Οργανισμών και η υπαγωγή τους στον ΟΑΕΔ, ήταν απλώς ο ελιγμός για να ακολουθήσει η κατάργηση όλων των σχετικών κοινωνικών προγραμμάτων. Προγράμματα που βέβαια ποτέ δεν κάλυψαν τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Αξίζει εδώ να θυμίσουμε ότι η απαλλαγή των καπιταλιστών από τις εισφορές και το κλείσιμο αυτών των οργανισμών έχουν ως συνέπεια να μπει τέλος ή να δεχτούν συντριπτικό χτύπημα: Στο κατασκευαστικό πρόγραμμα του ΟΕΚ. Στο πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου. Στη χορήγηση άτοκων δανείων από κεφάλαια του ΟΕΚ για πολύτεκνους και άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Οπως, επίσης, και τα δάνεια αποπεράτωσης και επισκευής κατοικιών που ήταν άτοκα από κεφάλαια του ΟΕΚ. Στα δελτία Κοινωνικού Τουρισμού. Πάνω από 500.000 δικαιούχοι δε θα μπορέσουν να κάνουν έστω και το 7ήμερο διακοπών που χορηγούσε η Εργατική Εστία. Στα δελτία αγοράς βιβλίων και θεάτρου. Οπως και τα χειμερινά και θερινά εκδρομικά προγράμματα.

Συνεπείς με την αντεργατική στρατηγική τους

Να γιατί λέμε ότι οι αποφάσεις και τα σχέδια αυτά για απαλλαγή των εργοδοτών, αλλά και του κράτους από την όποια συμμετοχή είχαν στην Κοινωνική Ασφάλιση, είναι συνεπείς πέρα για πέρα με τη στρατηγική τους, που δεν είναι άλλη από τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με κάθε τρόπο και με οποιοδήποτε τίμημα από τη μεριά των λαϊκών στρωμάτων. Και αυτή η στρατηγική υπηρετήθηκε με απόλυτη συνέπεια όλα τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Αυτήν την πολιτική εξυπηρετούσε και η προβολή του υποτιθέμενου υψηλού «μη μισθολογικού κόστους» για τις επιχειρήσεις, που έπρεπε να μειωθεί για να γίνουν ανταγωνιστικές. Απέκρυπταν, βέβαια, το γεγονός, ότι οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές από την τσέπη τους, αλλά παρακρατούν τις εισφορές από την απλήρωτη εργασία του εργάτη. Σήμερα, όμως, το κεφάλαιο θέλει να απομυζήσει για λογαριασμό του και αυτό το μέρος της απλήρωτης εργασίας, το οποίο δεν πρέπει πλέον να κατευθύνεται στα ασφαλιστικά Ταμεία και στους άλλους Οργανισμούς, αλλά να συσσωρεύεται στα ταμεία των δικών τους επιχειρήσεων. Να μετατρέψει την μη καταβολή εργοδοτικών εισφορών από «παραβατική συμπεριφορά», όπως αρέσκονται να λένε, σε πέρα για πέρα νόμιμη διαδικασία.

Να γιατί λοιπόν και το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν είναι ένα οικονομικό μέγεθος, ακόμα και τα οικονομικά των Ταμείων δεν αφορούν κάποια διαχείριση, αλλά είναι πρωτίστως ζήτημα βαθιά πολιτικό, εντέλει ταξικό. Γιατί, όταν οι εργοδότες δεν πληρώνουν τις εισφορές που έχουν παρακρατήσει από τον εργατικό κόπο, όταν μειώνουν τις εισφορές τους, όταν διαθέτουν χιλιάδες ανασφάλιστους εργάτες, όταν το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του, τότε, ενώ το κεφάλαιο κερδίζει, οι εργαζόμενοι χάνουν. Τότε, είναι αναμενόμενο ότι τα Ταμεία οικονομικά θα καταρρεύσουν και μαζί τους θα εξαύλωθούν οι όποιες παροχές και συντάξεις έχουν απομείνει. Αλλωστε, οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που έχουν ψηφίσει εκεί κατατείνουν. Δουλειά, για όσους βέβαια έχουν, μέχρι τα βαθιά γεράματα και συντάξεις στο ύψος του προνοιακού βοηθήματος των 360 ευρώ το μήνα.

Προεξοφλούν συντάξεις πείνας

Αλλωστε, την εξέλιξη αυτή προεξοφλούν ήδη οι πιο έγκυροι εκπρόσωποι του αστικού κράτους. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας όχι μόνο προεξοφλεί την παραπέρα συρρίκνωση των συντάξεων, αλλά και δείχνει και τη «λύση». Προτείνει την ιδιωτική ασφάλιση, ως μέσο για τη βελτίωση των συρρικνούμενων δημόσιων συντάξεων, που σημαίνει, πρόσθετη επιβάρυνση για τους εργαζόμενους, που πρέπει να πληρώνουν για δεύτερη φορά για κάποια στοιχειώδη σύνταξη.

Ετσι, η τελευταία Εκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας «Για τη Νομισματική Πολιτική 2012 - 2013» προέτρεπε: «.. Να ολοκληρωθεί στην πράξη η ασφαλιστική μεταρρύθμιση με την αξιοποίηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ασφάλισης, που, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να συμβάλει στην αναπλήρωση των απωλειών στις κύριες συντάξεις». Μάλιστα εκτιμούσε αυτές τις απώλειες στο ύψος των συντάξεων, στο 50% σε σχέση με αυτές που αποδίδονται σήμερα και που είναι στα γνωστά εξευτελιστικά επίπεδα.

Αγωνιστικό κάλεσμα από το ΠΑΜΕ

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση και στο ακόμα χειρότερο μέλλον που κυβερνήσεις, καπιταλιστές και τρόικα προετοιμάζουν για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, η απάντηση μπορεί να δοθεί στο δρόμο που και με την τελευταία του ανακοίνωση δείχνει το ΠΑΜΕ:

«ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ! Κανένας δεν θα μείνει στο απυρόβλητο. Απαιτούνται άμεσα μαζικές συνελεύσεις σε τόπους δουλειάς, σε σωματεία, σε γειτονιές, σκληρή δουλειά για την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας.

Υπερασπίζουμε καλύτερα ό,τι έχει απομείνει από τις συντάξεις, τις παροχές Υγείας κ.ά., συγκεντρώνοντας δυνάμεις για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν, να ανατρέψουμε την εξουσία των μονοπωλίων, για να κάνει κουμάντο η εργατική τάξη».

Γ. Ζαχ.

Πηγή: Ριζοσπάστης (Κυριακή 25 Αυγούστου 2013 - αριθ. φύλλου: 11633)

Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας: Πλιάτσικο στην τσέπη και το σπίτι της λαϊκής οικογένειας: Από 1/1/2014 προωθείται η εφαρμογή του μέτρου, καθ' υπαγόρευσιν των συμφερόντων των τραπεζών

Οι ρυθμοί με τους οποίους θα βγαίνουν
οι λαϊκές κατοικίες στο σφυρί έχει να κάνει
με τις ανάγκες ρευστότητας των τραπεζών
και τις ανάγκες της αγοράς ακινήτων

Με κεντρική επιδίωξη τη διασφάλιση των συμφερόντων των τραπεζών και την ταχύτερη ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, η κυβέρνηση αποφάσισε την άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών από το 2014, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για την αρπαγή των σπιτιών -ακόμα και της πρώτης κατοικίας- των λαϊκών οικογενειών.

Το σχέδιο που συμφώνησαν την Πέμπτη ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγ. Βενιζέλος, αναμένεται να λάβει την τελική του μορφή το Νοέμβρη, μετά τις διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα. Θα ακολουθήσει σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο εφόσον ψηφιστεί από τη Βουλή, θα προσφέρει στις τράπεζες ένα επιπλέον εργαλείο εκβιασμού για να απομυζήσουν περαιτέρω τα πενιχρά εισοδήματα των χρεοκοπημένων λαϊκών οικογενειών.

Ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σέρβιραν το προαποφασισμένο σχέδιο της κυβέρνησης, με προκλητικές κορόνες για «προστασία των αδυνάτων» και «της πρώτης κατοικίας του φτωχού νοικοκυριού». Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί της κυβέρνησης στοχεύουν στη χειραγώγηση της λαϊκής αγανάκτησης. Ταυτόχρονα, δίνουν διέξοδο στους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κάτω από την πίεση της δυσαρέσκειας του λαού, ζητούσαν να υπάρξουν «κοινωνικά κριτήρια», προκειμένου να υπερψηφίσουν την άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών.

Στο αντίποδα, η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι το μέτρο θα «προφυλάσσει τη στεγαστική πίστη» και η τοποθέτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ότι το ζήτημα είναι «να λειτουργήσει ξανά η στεγαστική πίστη προς όφελος της οικονομίας», φανερώνουν ότι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης είναι κομμένοι και ραμμένοι στα συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων. Πρόσφατη, εξάλλου, είναι και η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, που υποστήριξε ότι αν δεν αρχίσουν άμεσα οι πλειστηριασμοί, «θα καταρρεύσουν οι τράπεζες».

Το κυβερνητικό σχέδιο έχει διπλή στόχευση. Από τη μια, οι τράπεζες να βάλουν στο χέρι και στη συνέχεια να βγάλουν στο σφυρί χιλιάδες κατοικίες, για να εξασφαλίσουν κεφάλαια που θα ενισχύσουν τη ρευστότητά τους. Από την άλλη, να χρησιμοποιήσουν εκβιαστικά το μέτρο των πλειστηριασμών, για να επιβάλουν νέους διακανονισμούς στους δανειολήπτες, εξαναγκάζοντας τα λαϊκά νοικοκυριά να πετσοκόψουν τις δαπάνες ακόμα και για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών τους, προκειμένου να μη χάσουν το σπίτι τους.

Στόχος να αρπάξουν και τα ελάχιστα

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο νόμο που θα προωθήσει η κυβέρνηση, θα ορίζει «ελάχιστο επίπεδο αποδεκτών δαπανών διαβίωσης» για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Τι σημαίνει αυτό; Θα οριστεί συγκεκριμένο χρηματικό ποσό, με το οποίο η κάθε οικογένεια θα καλείται να «ζήσει» και όσα χρήματα απομένουν από το εισόδημά της θα κατευθύνονται για την αποπληρωμή των δόσεων στην τράπεζα. Μάλιστα, το συγκεκριμένο μέτρο -αν τελικά νομοθετηθεί- θα αποτελέσει βάση για τους εξωδικαστικούς διακανονισμούς μεταξύ τραπεζών και δανειοληπτών, όσο και για την έκδοση δικαστικών αποφάσεων, όταν οι τράπεζες σέρνουν υπερχρεωμένα νοικοκυριά στα δικαστήρια.

Ουσιαστικά, χιλιάδες άνθρωποι, που ήδη ζουν κάτω και από τα επίσημα όρια της φτώχεια, θα κληθούν να πετσοκόψουν ακόμα και τα ελάχιστα για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους, προκειμένου να αποπληρώσουν τους τραπεζίτες, έχοντας πλέον περασμένη στο λαιμό τους τη θηλιά του πλειστηριασμού.

Η κυβέρνηση έχει ήδη στρώσει το έδαφος, για την επιβολή του συγκεκριμένου μέτρου. Με το νόμο 4161/2013, και συγκεκριμένα με τα άρθρα 11, 12 και 13, που ψηφίστηκε τον Ιούνη από την κυβερνητική πλειοψηφία, προβλέπεται ότι για να προχωρήσει ο δανειολήπτης σε νέο διακανονισμό με την τράπεζα και να ενταχθεί στο νόμο, απαιτείται ελάχιστη μηνιαία καταβολή τουλάχιστον του 10% της τελευταίας ενήμερης δόσης.

Αν η κυβέρνηση προχωρήσει επιπλέον στη θέσπιση «ελάχιστου επιπέδου αποδεκτών δαπανών διαβίωσης», το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί και, ανεξάρτητα από τα εισοδήματά του, ο δανειολήπτης θα κληθεί να καταβάλει χρήματα για τη δόση, τα οποία, εάν δε διαθέτει, η τράπεζα πλέον θα μπορεί να προχωρήσει στον πλειστηριασμό του σπιτιού.

Στο σφυρί χιλιάδες σπίτια

Η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, ακόμα και αν προχωρήσει όπως η κυβέρνηση «διαρρέει», με τη θέσπιση από την 1η Γενάρη 2014, πενταετούς «προστασίας» της κύριας κατοικίας, θα δώσει τη δυνατότητα στις τράπεζες να βγάλουν χιλιάδες ακίνητα στο σφυρί. Στην πραγματικότητα, οι τράπεζες από τις αρχές του 2014 και όταν αρθεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών, θα έχουν το δικαίωμα να εκποιήσουν όσα ακίνητα βρίσκονται στο «κόκκινο» από το 2008 και νωρίτερα. Αυτά, δηλαδή, που η 5ετία της «προστασίας» λήγει στο τέλος του 2013.

Σταδιακά, χρόνο με το χρόνο, η απειλή των πλειστηριασμών θα εξαπλώνεται και σε όσους μικροϊδιοκτήτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με δυσκολίες από το 2009 και τα επόμενα χρόνια. Το παραπάνω σχέδιο που εξετάζει η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με την πρόθεσή της να μειώσει στις 150.000 από τις 200.000 ευρώ το ύψος της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας που θα προστατεύεται, θα βάλει στον προθάλαμο των πλειστηριασμών δεκάδες χιλιάδες λαϊκές κατοικίες.

Σήμερα, με βάση τα στοιχεία των τραπεζών, υπάρχουν περίπου 25.000 ακίνητα -κατά άλλες εκτιμήσεις περίπου 9.000 με 10.000- που με δικαστικές αποφάσεις για την περίοδο πριν από το 2009, βρίσκονται στο στάδιο της κατάσχεσης, χωρίς όμως η τράπεζα να μπορεί να προχωρήσει σε πλειστηριασμό.

Η άρση της απαγόρευσης, που αποφάσισε η κυβέρνηση, θα στρώσει το δρόμο για να βγουν σε πλειστηριασμό και να ολοκληρωθεί το πλιάτσικο από τους τραπεζικούς ομίλους. Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογιστούν και περίπου 10.000 επαγγελματικοί χώροι και μικροκαταστήματα, για τα οποία επίσης υπάρχουν αποφάσεις κατασχέσεων και άρα ο κίνδυνος πλειστηριασμών, αφού οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους.

Τα κοράκια καραδοκούν

Ο τελικός αριθμός των κατοικιών και των καταστημάτων που θα αποφασίσουν οι τράπεζες να βγάλουν σε πλειστηριασμό, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τους γενικότερους σχεδιασμούς του τραπεζικού κεφαλαίου. Αυτήν την περίοδο, στην Ελλάδα, βρίσκεται η ελεγκτική εταιρεία «BlackRock», η οποία ελέγχει τον όγκο των «κόκκινων» δανείων των ελληνικών τραπεζών, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες εξετάζουν να «διαχειριστούν» τα χαρτοφυλάκια των προβληματικών δανείων τους.

Στην περίπτωση που οι «επισφάλειες» των δανείων είναι μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες, θεωρείται δεδομένο ότι θα επιταχυνθεί το μέτρο των κατασχέσεων που αποφάσισε η κυβέρνηση, χωρίς να αποκλείεται ακόμα και να υπάρξουν ελαστικότερα κριτήρια για την εκποίηση των ακινήτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι τράπεζες απαιτούσαν επιτακτικά να επιβληθεί η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, αφού επιδιώκουν είτε να βγάλουν μαζικά σπίτια στο σφυρί, είτε να «πουλήσουν» μια σειρά από «κόκκινα δάνεια» σε ξένες κοινοπραξίες, που ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να τα αγοράσουν στο 30% ή 40% της ονομαστικής τους αξίας. Πλέον, οι «ξένοι επενδυτές» που θα αγοράσουν τα συγκεκριμένα δάνεια, θα έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην κατάσχεση και τον πλειστηριασμό των λαϊκών κατοικιών και στη συνέχεια στη μεταπώλησή τους.

Τα σχέδια των τραπεζιτών αφορούν περίπου το 25% του συνόλου των υποθηκευμένων κατοικιών, αφού από το σύνολο των 72 δισ. ευρώ, που είναι τα υπόλοιπα των στεγαστικών δανείων, περίπου 17 δισ. εμφανίζουν πρόβλημα στην αποπληρωμή τους. Ηδη εκπρόσωποι γερμανικών, αμερικανικών και αγγλικών μονοπωλιακών ομίλων, που δραστηριοποιούνται με τις «αγοραπωλησίες» κατοικιών και στην εξαγορά ενυπόθηκων δανείων, έχουν επισκεφτεί την Ελλάδα και έχουν συναντηθεί με Ελληνες τραπεζίτες.

Κανένας μόνος του!

Σε κάθε περίπτωση, το ξεπάγωμα των πλειστηριασμών έρχεται να δημιουργήσει μια νέα, ακόμα πιο σκληρή, πραγματικότητα για χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που βιώνουν καθημερινά το δράμα της ανέχειας και της ανεργίας. Με δεδομένο ότι οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης βαθαίνουν για το λαό, χιλιάδες είναι αυτοί που θα βρεθούν αργά ή γρήγορα αντιμέτωποι με τις αδηφάγες ορέξεις των τραπεζών.

Καμιά δέσμευση του πρωθυπουργού και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ περί προστασίας των «αδύναμων» και «φτωχών» οικογενειών από τους πλειστηριασμούς, δεν πρέπει να καλλιεργήσει εφησυχασμό στα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση έχει φορτώσει με δεκάδες φόρους και χαράτσια το λαό και πολλοί από αυτούς αφορούν την ίδια τη λαϊκή κατοικία. Από τη στιγμή που η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών θα τεθεί σε εφαρμογή, τα πάντα θα καθοριστούν από τους καπιταλιστικούς νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, από τις ίδιες τις ανάγκες των τραπεζών.

Στο λαό πρέπει να σημάνει συναγερμός. Χρειάζεται οργανωμένη δράση, μέσα από τα ταξικά σωματεία και τις λαϊκές επιτροπές, συμμαχία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ώστε κανείς να μη μείνει μόνος απέναντι στις τράπεζες, στα δικαστήρια και το κράτος, διεκδικώντας ταυτόχρονα εδώ και τώρα μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης των υπερχρεωμένων λαϊκών οικογενειών.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: Ριζοσπάστης (Κυριακή 25 Αυγούστου 2013 - αριθ. φύλλου: 11633)