Της Κάλι Καρά
«Βιάγκρα εργασίας» το λένε στις μέρες μας στη
Γερμανία το μικρό αλλά «θαυματουργό» χάπι των εργαζομένων το οποίο έχει
διαφορετικά ονόματα από χώρα σε χώρα, για να αντιμετωπιστεί η μείωση της παραγωγικότητας που κοστίζει στους εργοδότες. Οι
φαρμακοβιομηχανίες βρήκαν πάλι το «φάρμακο» για να αντέχουν οι
εργαζόμενοι τις νέες εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, την εξάντληση από την
κούραση και τις συνθήκες δουλειάς, την αντιμετώπιση του άγχους, την
κατάθλιψη και την ανασφάλεια που μοιράζεται απλόχερα στις καπιταλιστικές
χώρες.
Είναι αμύθητα τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών από τις ουσίες που
πλασάρουν από τον προπερασμένο αιώνα, στους εργαζόμενους για την
«ανακούφισή» τους από τα δεινά που τους φορτώνει στη σωματική και ψυχική
τους υγεία, η εκμεταλλεύτρια τάξη:
BAYER από το 1898 εισάγει στην αγορά την ΗΡΩΙΝΗ
(Heroisch: δυνατό, ισχυρό) που την διαφημίζει ως το ειδικό φάρμακο ως
υποκατάστατο της μορφίνης και καταπραϋντικό για το βήχα, ενώ μέσω
δημοσιεύσεων σε ιατρικά περιοδικά προσπαθούσε να την παρουσιάσει ως την
απόλυτη θεραπεία για σοβαρές ασθένειες όπως, το άσθμα, η βρογχίτιδα, η
φυματίωση. Το αποτέλεσμα της διαφημιστικής καμπάνιας ήταν ότι μόλις το
1899 πωλούνταν πάνω από ένας τόνος ηρωίνης με εξαγωγές σε 23 χώρες με
πρώτο πελάτη τις ΗΠΑ. Τα κέρδη ήταν τεράστια για τον γερμανικό κολοσσό,
όταν το 1913 αναγκάστηκε να σταματήσει την παραγωγή έπειτα από 180
κλινικές καταγγελτικές εκθέσεις.
«...Το χειρότερο από όλα αυτά τα φάρμακα ήταν ένα ποτό που
παρασκευαζόταν από όπιο και λάβδανο και πουλιόταν με την ονομασία
Godfrey’sCordial» (Πρόκειται για το θαυματουργό σιρόπι που στην Αγγλία
οι χονδρέμποροι και οι φαρμακοποιοί «έσπρωχναν» περισσότερο. (Ενγκελς «Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία»)
Στο Coventry πουλούσαν κάθε εβδομάδα 39lt που αντιστοιχούν σε 12.000
δόσεις σε 3.000 μωρά ηλικίας κάτω των 2 ετών για να μένουν ήσυχα. (Public Health in the 19century London 1965)
HOECHST το 1943 παράγει την
μεθαδόνη, η οποία κυκλοφορεί ελεύθερα στην αγορά τα πρώτα μεταπολεμικά
χρόνια και διαφημίζεται ως ισχυρό αναλγητικό.
Το 1963: άρχισαν να λειτουργούν τα προγράμματα
υποκατάστασης με μεθαδόνη. Η διοχέτευσή της στην αγορά δημιούργησε
χιλιάδες τοξικομανείς και αποδείχτηκε ότι προκαλεί ίδια εξάρτηση με την
ηρωίνη και τη μορφίνη. Σήμερα είναι το υποκατάστατο που δίνεται από το
κράτος στα προαύλια των νοσοκομείων στα θύματα του σάπιου καπιταλιστικού
συστήματος.
Πόσο αναγκαία και επίκαιρη είναι η πρόταση του ΚΚΕ για την
κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Μόνο όταν οι φαρμακοβιομηχανίες γίνουν λαϊκή περιουσία θα μπουν
πραγματικά και με την έρευνα και με την παραγωγή τους στην υπηρεσία της
υγείας του λαού και όχι του κέρδους.
Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Παρ, 27/09/2013 - 21:11
