Η
ανάκαμψη της κερδοφορία του κεφαλαίου, με τη συνέχιση της σκληρής
δημοσιονομικής πολιτικής, επιτάχυνση των φιλομονοπωλιακών - αντεργατικών
«διαρθρωτικών αλλαγών», ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των
επιχειρήσεων είναι οι στόχοι της «προγραμματικής συμφωνίας» των εταίρων
της συγκυβέρνησης που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, μετά τη συνάντηση
που είχαν ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος.
Το προγραμματικό πλαίσιο των δύο κυβερνητικών εταίρων -που εκκρεμούσε
από το καλοκαίρι μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από τη
συγκυβέρνηση- αποτυπώνει τις στρατηγικές επιλογές τους στην προώθηση
πολιτικών και μέτρων και, σύμφωνα με τον Ευαγ. Βενιζέλο, η προγραμματική
συμφωνία θα αποτελέσει και το «διαπραγματευτικό πλαίσιο» της κυβέρνησης
απέναντι στην τρόικα.
Στη συνάντηση τέθηκε επί τάπητος η τακτική της λεγόμενης «πολιτικής
διαπραγμάτευσης» που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση στις διαβουλεύσεις με
την τρόικα. Επίσης συζητήθηκε η στάση που θα κρατήσει σήμερα ο
πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όπου σύμφωνα με κυβερνητικές
πηγές θα καλέσει τους «Ευρωπαίους εταίρους» να «τηρήσουν τα
συμφωνηθέντα» σε ό,τι αφορά το θέμα της διαχείρισης του ελληνικού
χρέους.
Πίσω από τις ψευδεπίγραφες υποσχέσεις περί «κόκκινων γραμμών» που
διατυπώνονται και στο κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας με την
αναφορά ότι «νέα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν μισθούς και
συντάξεις ούτε πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν. Δεν τα αντέχει ούτε η
κοινωνία ούτε η εθνική οικονομία», οι κυβερνητικοί εταίροι ουσιαστικά δεσμεύονται για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επέλασης.
Γίνεται λόγος για ένα «Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης» που μεταξύ άλλων
θα έχει στο επίκεντρο «τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, των
επιχειρήσεων, της ανάπτυξης και της απασχόλησης» με την προώθηση του
«προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων» τη «μέγιστη δυνατή ενίσχυση της
ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις...» αλλά και την «προσέλκυση και
διευκόλυνση ξένων και εγχώριων άμεσων επενδύσεων με την όσο γίνεται
εντονότερη αξιοποίηση των υφιστάμενων διαδικασιών (fast track,
αναπτυξιακός νόμος κλπ)» και φυσικά δεσμεύονται για «τη φορολογική
ελάφρυνση των επιχειρήσεων».
Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ενώ διακηρύσσουν ότι
«νέα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν μισθούς και συντάξεις ούτε
πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν», κάτι που όπως ομολογούν θα κριθεί από
τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, κάνουν σαφές πως θα συνεχιστεί η
αντιλαϊκή πολιτική.
Οι βασικοί άξονες της «προγραμματικής συμφωνίας»
Οι δυο βασικοί άξονες που θέτει η κυβέρνηση, τους οποίους μάλιστα
εμφανίζει σαν απαραίτητους όρους «για την απαλλαγή της χώρας από το
μνημόνιο» συνοψίζονται:
- Στην επιβολή νέων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που θα ισοπεδώσουν
την τιμή εργατικής, τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, παρέχοντας
φτηνά εργατικά χέρια στο κεφάλαιο.
- Στην παροχή πλήθους οικονομικών ενισχύσεων, φοροελαφρύνσεων καθώς
και στη διάνοιξη νέων κερδοφόρων πεδίων δράσης για τους επιχειρηματικούς
ομίλους.
Ταυτόχρονα, οι κυβερνητικοί εταίροι θέτουν σαν προτεραιότητα την
εξασφάλιση «κοινωνικής ειρήνης», ενώ διαβεβαιώνουν την άρχουσα τάξη ότι
θα επιδιώξουν να εξασφαλίσουν την κυβερνητική σταθερότητα, μέσω της
«εξάντλησης» της τετραετίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η «σταθερή
πορείας της χώρας μέσα στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ».
Οι βασικές επιδιώξεις που καταγράφονται στην προγραμματική συμφωνία είναι:
- «Επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα όχι απλά να έχει βιώσιμο δημόσιο χρέος, αλλά να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική και αξιόπιστη ως εθνική οικονομία». Δηλαδή συνέχιση των σκληρών πολιτικών λιτότητας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη χρηματοδότηση του Ελλήνων κεφαλαιοκρατών.
- «Τη συστηματική και σταθερή προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, των μεταρρυθμίσεων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα να αποκτήσει ένα σύγχρονο "κανονικό" ευρωπαϊκό κράτος (...) μια οικονομία ανοικτή, εξωστρεφή και ανταγωνιστική, μια αγορά χωρίς αγκυλώσεις». Δεσμεύονται για την προώθηση των ευρωενωσιακών - φιλομονοπωλιακών αναδιαρθρώσεων με στόχο την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων μέσα από το ξεζούμισμα των εργαζομένων.
- Τη «στήριξη της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων». Με μέτρα όπως η «φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων», η «μείωση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών, η μείωση του κόστους της ενέργειας, η μείωση του κόστους του χρήματος και η πλήρης εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις».
- «Εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που διαμορφώθηκε αρχικά το Φεβρουάριο του 2010». Με στόχο την εκχώρηση στρατηγικών και κερδοφόρων τομέων της οικονομίας (ενέργεια, υποδομές, κρατικές επιχειρήσεις) σε ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους.
- «Η επανεκκίνηση των έργων των οδικών αξόνων, των δημοσίων έργων, των έργων διαχείρισης απορριμάτων» καθώς και «η προσέλκυση και διευκόλυνση ξένων και εγχώριων επενδύσεων» στους τομείς της «ενέργειας, των τροφίμων, των νέων τεχνολογιών, του τουρισμού». Σε κερδοφόρους δηλαδή τομείς που θα προσφέρουν άμεσα και μεγάλα κέρδη στα μονοπώλια που θα επενδύσουν στη χώρα.
- «Η μέγιστη δυνατή απορρόφηση των πόρων του νέου ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020», οι οποίοι θα κατευθυνθούν μέχρι το τελευταίο ευρώ για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.
- «Να δημιουργηθεί "μέτωπο ευθύνης" που θα εγγυηθεί την επιτυχία των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων» και να «να διαμορφωθεί η μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση γύρω από το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης». Στόχος να εξασφαλιστεί η υποταγή του λαού στα νέα αντιλαϊκά μέτρα και αναδιαρθρώσεις.
- «Ταχύτερη -και ασφαλέστερη- επάνοδο της χώρας στις αγορές για την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών». Με στόχο να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του μεγάλου κεφαλαίου.
- Την «ενεργοποίηση της ενεργειακής διπλωματίας» αλλά και την ανάδειξη των «νέων διεθνών ρόλων που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα, ως προπύργιο σταθερότητας στην περιοχή». Δηλαδή να διεκδικήσουν την αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ενεργειακούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στη Μεσόγειο.
Προγράμματα διαχείρισης της φτώχειας
Την ίδια ώρα που οι κυβερνητικοί εταίροι πρόσφεραν απλόχερα προνόμια
στο μεγάλο κεφάλαιο με σαφέστατες δεσμεύσεις μέσω της προγραμματικής
συμφωνίας, στον αντίποδα για τα λαϊκά στρώματα υπόσχονταν την προώθηση προγραμμάτων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και ανακύκλωσης της ανεργίας.
Μεταξύ άλλων αναφέρονται στη θέσπιση «εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπής
διαβίωσης», τη «δημιουργία προσωρινών θέσεων απασχόλησης» για τους
μακροχρόνια ανέργους και την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των
εργοδοτών προκειμένου να διατηρήσουν τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας!
Επίσης, οι κυβερνητικοί εταίροι υπόσχονται ότι θα καταπολεμήσουν τη
«φοροδιαφυγή» και προαναγγέλλουν πρωτοβουλίες για την αναθεώρηση του
Συντάγματος και την αλλαγή του εκλογικού νόμου ώστε να διασφαλιστεί η
σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Δημοσίευση: Τετ, 23/10/2013 - 21:55
Τελευταία Ενημέρωση: Τετ, 23/10/2013 - 22:35