 |
Κοσμοπλημμύρα: Στην Πανεπιστημίου από τα Προπύλαια,
όλη οι πλατεία Συντάγματος και οι γύρω δρόμοι,
στην Αμαλίας μέχρι την Ξενοφώντος,
στη Β. Σοφίας μέχρι πάνω από τη Βουλή
και στη Σταδίου μέχρι τη Βουκουρεστίου
|
Από νωρίς το πρωί, ήταν εμφανές ότι «κάτι έτρεχε» στην Αθήνα: Στα σημεία αφίξεων των πούλμαν από όλη την Ελλάδα, στο λιμάνι του Πειραιά, στα σημεία των προσυγκεντρώσεων, χιλιάδες άνθρωποι, με τα πανό των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών, των Συνδικάτων, αλλά και Επιτροπών Αγώνα και Λαϊκών Επιτροπών, συγκεντρώνονταν και σχημάτιζαν συμπαγείς μάζες που έβριθαν από αποφασιστικότητα.
Άνθρωποι που είχαν να «κατέβουν στην Αθήνα» χρόνια, που ξενύχτησαν σε πούλμαν και καράβια, δίπλα στους «Αθηναίους» εργαζόμενους, ύψωναν τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ και ξεδίπλωναν τα πανό των σωματείων και των φορέων, λέγοντας τα κοινά συνθήματα, που τους ενώνουν: «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «εργάτη μπορείς και αν το καταλάβεις, θα γίνεις ο κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις». Άνθρωποι του μόχθου, αγρότες, μωρομάνες με τα καροτσάκια, απόμαχοι της δουλειάς, ένωσαν την φωνή τους με εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, με νέους από σχολεία, σχολές κατάρτισης, πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Λίγο μετά τις 11.30, οι προσυγκεντρώσεις μετατράπηκαν σε μαχητικά ποτάμια, που κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος. Με συνθήματα, πολύχρωμα πανό, τις φόρμες εργασίας, αλλά και με μουσική, οι διαδηλωτές πορεύτηκαν προς το Σύνταγμα. Όταν στο Σύνταγμα, βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη το πολύμορφο πρόγραμμα της συγκέντρωσης, οι «ουρές» των προσυγκεντρώσεων εκτείνονταν στην Αμαλίας, χαμηλά στην Πανεπιστημίου, στη Β. Γεωργίου, στην Όθωνος, στη Β. Σοφίας, στη Φιλελλήνων, στην Ερμού...
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι από όλη τη χώρα με τη δυναμική και μαχητική παρουσία τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο γύρισαν τις πλάτες στις απειλές των αφεντικών. Έκλεισαν τα αυτιά τους στις «Σειρήνες» των δυνάμεων που θέλουν το λαό αμέτοχο παρατηρητή και συκοφαντούσαν το συλλαλητήριο ως «κομματικό». Έδειξαν την πυγμή και την αποφασιστικότητά τους, για να ακουστεί η δική τους φωνή, η φωνή του λαού, δίνοντας παράλληλα το ιδιαίτερο «χρώμα» του δικού τους χώρου, του δικού τους κλάδου, της δικής τους πόλης, των προβλημάτων και των διεκδικήσεών τους.
Από την έναρξη εξάλλου της συγκέντρωσης, ένα ήταν ξεκάθαρο: Ο αγώνας δεν σταματάει! Οι δύο μήνες εντατικής και αγωνιστικής πορείας στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, στις σχολές και τα σχολεία, εκεί που χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης και της νεολαίας, έχουν συνέχεια, κλιμάκωση και προοπτική. Η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη, πρέπει και μπορεί να αποτελέσει συνέχεια και κλιμάκωση της εργατικής - λαϊκής πάλης.
Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Σαβ, 01/11/2014
Άνθρωποι που είχαν να «κατέβουν στην Αθήνα» χρόνια, που ξενύχτησαν σε πούλμαν και καράβια, δίπλα στους «Αθηναίους» εργαζόμενους, ύψωναν τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ και ξεδίπλωναν τα πανό των σωματείων και των φορέων, λέγοντας τα κοινά συνθήματα, που τους ενώνουν: «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «εργάτη μπορείς και αν το καταλάβεις, θα γίνεις ο κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις». Άνθρωποι του μόχθου, αγρότες, μωρομάνες με τα καροτσάκια, απόμαχοι της δουλειάς, ένωσαν την φωνή τους με εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, με νέους από σχολεία, σχολές κατάρτισης, πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Λίγο μετά τις 11.30, οι προσυγκεντρώσεις μετατράπηκαν σε μαχητικά ποτάμια, που κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος. Με συνθήματα, πολύχρωμα πανό, τις φόρμες εργασίας, αλλά και με μουσική, οι διαδηλωτές πορεύτηκαν προς το Σύνταγμα. Όταν στο Σύνταγμα, βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη το πολύμορφο πρόγραμμα της συγκέντρωσης, οι «ουρές» των προσυγκεντρώσεων εκτείνονταν στην Αμαλίας, χαμηλά στην Πανεπιστημίου, στη Β. Γεωργίου, στην Όθωνος, στη Β. Σοφίας, στη Φιλελλήνων, στην Ερμού...
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι από όλη τη χώρα με τη δυναμική και μαχητική παρουσία τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο γύρισαν τις πλάτες στις απειλές των αφεντικών. Έκλεισαν τα αυτιά τους στις «Σειρήνες» των δυνάμεων που θέλουν το λαό αμέτοχο παρατηρητή και συκοφαντούσαν το συλλαλητήριο ως «κομματικό». Έδειξαν την πυγμή και την αποφασιστικότητά τους, για να ακουστεί η δική τους φωνή, η φωνή του λαού, δίνοντας παράλληλα το ιδιαίτερο «χρώμα» του δικού τους χώρου, του δικού τους κλάδου, της δικής τους πόλης, των προβλημάτων και των διεκδικήσεών τους.
Από την έναρξη εξάλλου της συγκέντρωσης, ένα ήταν ξεκάθαρο: Ο αγώνας δεν σταματάει! Οι δύο μήνες εντατικής και αγωνιστικής πορείας στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, στις σχολές και τα σχολεία, εκεί που χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης και της νεολαίας, έχουν συνέχεια, κλιμάκωση και προοπτική. Η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη, πρέπει και μπορεί να αποτελέσει συνέχεια και κλιμάκωση της εργατικής - λαϊκής πάλης.
Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Σαβ, 01/11/2014
